Blozen met Bo | Menstruatie

Ik weet zeker dat de meerderheid van de vrouwen over de hele wereld het over één ding eens zijn: menstruatie is kut! (Letterlijk en figuurlijk). Zelfs als je jezelf probeert aan te moedigen dat iemand anders het erger heeft dan jij, dat mannen ook ongemakken hebben en dat het maar een klein weekje aanblijft. Het blijft moeilijk om niet boos te zijn op moeder natuur als de krampen en al het bijbehorende gezeik begint.

Het is maar bloed

Een tamelijk groot deel van de wereldbevolking heeft er elke maand mee te maken. Toch vinden veel mensen het ongemakkelijk om erover te praten. Gek wel, er is namelijk gewoon een Wereld Menstruatiedag. (28 mei). Voor zolang de mensheid bestaat, bestaat onze ‘aunt flo’.

Ik kan jullie gerust wat vertellen over onze baarmoeder bloederige geschiedenis, zo staat er vermeldt dat alles waar de menstruerende dame in kwestie op zit, op ligt, aanraakt of al maar in de buurt van komt onrein wordt beschouwd. Je zou denken dat bloed als substanties in veel religies als ‘zuiverend’ wordt beschouwd. Bloedoffers maakte zonden schoon en werden als een geschenk aan de goden geofferd. Schijnbaar zijn de meningen hierover verdeeld – aldus onze geschiedenis. Maar ik duik vandaag liever in op de feiten, de keiharde waarheid omtrent menstruatie én het hormoonmonster dat in je lijf verblijft gedurende deze periode.

Met het verkeerde been ..

Soms heb je van die dagen, dan gaat niks goed, niks wilt en het lijkt of de wereld en iedereen die erin zit tegen je is. (en jij tegen hen!) In de volksmond zullen we zeggen: ‘Met het verkeerde been uit bed gestapt’. Herkenbaar? Ja? Is het je ook opgevallen dat deze dag, vaak één keer paar maand terugkomt? – Zo rond de periode dat jouw rode zee bijna losbarst? Welkom. Je bent vanaf nu ook een van de vrouwen waarvoor ze je vanaf jongs af aan al voor waarschuwen. Die meid die elke maand veranderd in een gevaarlijk wezen wiens enige capaciteit is; zeuren, schreeuwen, janken en kilo’s chocolade eten. Welkom bij het clubje!

Ik weet niet hoe het met jullie zit maar het grappige is dat ik mijzelf er iedere maand weer opnieuw op betrap dat ik het ‘vergeet’. Die dag sta ik in de ochtend op om mijzelf klaar te maken voor de dag. Ik duik mijn kledingkast in (die onderhand wel op een warenhuis lijkt, zoveel kledij bezit ik) en dan gebeurt het. Ik voel in mijn hele zijn een onrust en teleurstelling ontstaan en de volgende zinnen verlaten mijn chagrijnige bek-werk; ‘Ik heb NIKS om aan te trekken’, ‘Ik ben dik!’, ‘Waarom zit dit uitgerekend vandaag in de was’, ‘Ik ga gewoon NIET!’. En na ongeveer 6 verschillende outfits, een hoop gejank en getier later – eindig ik in de 1^e outfit die ik aantrok met een smoelwerk van heb ik jou daar. Klaar om de dag met volle tegenzin te starten!

Horrormonen

Nou dan start de dag ook behoorlijk vervelend kan ik je vertellen. Maar hey, we gaan ervoor – hoop doet leven en ook deze dag overleven we wel weer. (ook al voelt dit niet zo op dat moment) Zo klunzig als ik ben woeker ik mijzelf door de dag heen. Want waar ik normaal fatsoenlijk spullen kan vasthouden, mietert het op deze dag zo uit mijn handen. Waar ik normaal een egaal huidje heb, kijk ik mijzelf – tussen de bedrijven door – in de spiegel aan en heb ik een gezicht zo hobbelig als een grindtegel. ‘Krijg ik nu verdomme jeugdpuistjes, ik ben veel te oud om te puberen!’. Daarover gesproken; die puistjes, die opgeblazen buik en dat vette haar? Ja, die komen altijd op een moment dat je het absoluut niet wilt. Date met je droomvrouw of man? – Hier ik zal je krijgen! Sollicitatie voor een nieuwe job? – Wij komen het dwarsbomen! Echt niks, maar dan ook niks gaat op deze dag van een leien dakje en ik buffer mijzelf er maar door heen. Overlevingsmodus aan, ik zal wel gewoon ‘mijn dag niet hebben’. Bij thuiskomst een warme douche, die zal vast wonderen doen. Zogezegd, zo gedaan. Mijzelf tot 4 keer toe open geschoren met het scheren, shampoo in mijn oog én het laatste kliekje crèmespoeling gemengd met water (want ja, lompheid en het ongeluk blijft blijkbaar nog wel even aan deze dag). Deed het wonderen? Nee! Ben ik nu klaar met de dag en ready voor bed? Ja! Nog een laatste toilet bezoek en we hebben het er gewoon niet meer over.

Now comes the monkey out of the sleeve!

En daar is het verlossende teken, moeder natuur heeft gesproken. Er is bloed in de pot, de pot die bloedt (voor eenieder die al even mijn blogs leest; deze hoef ik niet uit te leggen hè). Het lag dus niet aan mij vandaag! Ik was helemaal geen kleine bitch en een aansteller. Het waren gewoon mijn hormoontjes. Makes so much sense. Niks aan het handje joh – gewoon weer de maandelijkse perikelen. Ik had dit natuurlijk zo makkelijk kunnen voorzien, gewoon logisch nadenken, Bo. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan in de aanloop tot je menstruatie. Dus iedere maand opnieuw, zit ik vol verbazing naar dat wc-papiertje te kijken. Alsof ik elke keer weer voor het eerst ongesteld ben. Vreemd wel. Je zou denken dat 1+1, 2 is. Maar met al die hormonen die gieren door je lijf, is rationeel nadenken even geen optie meer.

Dubbele ellende

Enfin, het bloeden is gestart! God, wat zou mijn partner blij zijn. (die heeft namelijk wel eens geroepen – in de week voorafgaand – ‘Vrouw, bloed alsjeblieft een keer!). Ondanks dat ik samen met een vrouw ben, die alles betreffende menstruatie ook meemaakt is het voor haar soms ook moeilijk te beseffen wat er allemaal in mijn koppie en lijf rondgaat. Dit is visa-versa overigens ook zo. Wel is het een fijne bijkomstigheid dat we het beide meemaken, dus wanneer wij zeggen: ‘Ik snap wat je bedoelt, liefje’ – Dan snappen we ook echt wat de ander bedoelt!

Dit neemt overigens niet weg dat het nog steeds een hoopje ellende blijft. Wellicht is het in onze relatie nog wel wat zwaarder dan in een hetero relatie. (en nee, ik weet heus wel dat het geen wedstrijd is; maar ik wil gewoon ook af en toe een beetje zielig doen. En ja; ik ben ongesteld op het moment dat ik dit schrijf.) Ik bedoel te zeggen; in die relatie bloedt er maar 1 iemand, 1 keer per maand. (mits je hem een bloedneus slaat door je hormoongesteldheid, dan bloedt er nog 1 – maar hey; die telt niet, je hebt een prima excuus!)  Bij mij (ons) in de relatie zijn het er twee. Met een beetje geluk, lopen we lekker synchroon en is het 1 keer per maand, 1 week ‘ellende’. Maar in het ergste geval zijn we er samen de hele maand ‘druk’ mee. Hierin is communicatie (zoals in elke relatie) key.

Je moet zeker ongesteld worden ..

Maar ook in mijn relatie gaat het wel eens ‘mis’ met de communicatie. Vaak voel ik mijn menstruatie (zoals hierboven al aangegeven) niet eens aankomen en dan ben ik de week voorafgaand een onhandelbaar projectiel. Drama! En op wie reageer je al je frustratie, verdriet en je ellende af? Juist! Op de persoon waarvan je het meest houdt. Je partner is dus altijd de Sjaak. De opmerking; ‘Moet je ongesteld worden ofzo?’. Is dus zeker wel eens voorbijgekomen. (oké, oké, niet alleen vanuit haar – ik ben ook schuldig in deze kwestie). ‘Nee? Waar heb je het over? Tuurlijk moet ik NIET ongesteld worden? Houd jij je mening lekker voor je? Ik mag toch ook wel eens gewoon een keer niet mijn dag hebben.’ – Little do I know dat die menstruatie al ruim onderweg is naar de uitgang. Maar laten we vooral alle signalen negeren! Ja!

Als een tijdbom, tik tak – tik tak

Doordat de communicatie ons wel eens in de steek laat en de hormonen de kop op steken, resulteert zich dit af en toe in wat wrijving. En zoals ik eerder al eens schreef; een beetje wrijving zorgt voor glans, maar een hele boel voor een gezellige ‘discussie’ oftewel; ruzie. Soms hoeft een meningsverschil of een bepaalde opmerking hier niet eens de boosdoener van te zijn. Vaak is, in deze periode van de maand, een verkeerde blik of de manier hoe je partner ademhaalt al voldoende. Ik kan mijzelf namelijk irriteren aan de kleinste dingen wanneer ik menstrueer. Het niet vervangen van wc-papier, wanneer mijn partner als laatste is geweest en ik met een overvolle tampon plaatsneem zorgt al voor een bom die ontploft!

Wat is er nou? Nou? Zeg dan!

Hoe moeilijk is het om wc-papier aan te vullen? Hoeveel tijd en energie kost het om de handdoek terug te hangen op het haakje in de keuken? Waarom kan je niet gewoon normaal eten zonder kruimels? Allemaal geoorloofde redenen om boos te worden – als je het mij vraagt. (Vraag je het mij volgende week nogmaals? Dan lach ik je compleet uit!). En ja, ik ben dat dramatische mokkel volgepompt met hormonen die vaak niet eens een reden nodig heeft: ‘Waarom adem je zo irritant?’. Het uitlokken van een ruzie gaat zo genadeloos gemakkelijk als het bloed stroomt. En nee, er is op dat moment vooral niks met mij aan de hand. Verre van! Maar wel denk ik dat er altijd iets met mijn partner aan de hand is (om maar een beetje wrijving te krijgen, die mijn ongenoegen en woede voedt op dat moment); ‘Wat is er nou? Nou? Zeg dan!’

En dan stampvoetend in het hoogst van de strijd weglopen met een scheef zittende tampon en afsluiten met de grootste lacher van de dag: ‘Elke keer weer dat gezeur van jou!’

Bloederige intense sexy-time

Tijdens je menstruatie is progesteron (het hormoon dat je libido onderdrukt) het laagst. Terwijl oestrogeen (wat je sekslust en drive opwekt) toeneemt. Dit resulteert zich dus in een boel geiligheid tijdens ‘that time of the month’. Dit alles in combinatie met een overschot aan heftige emoties zorgt gegarandeerd voor bloederige intense sexy-time. Vind je dit vies klinken? Kan! Ik vind dat je jezelf niet zo moet aanstellen. Het is maar bloed en er zijn 1001 manieren om seks te hebben tijdens je menstruatie, zonder dat alles – inclusief jijzelf, eruitziet als een slagveld. Wil je hier meer over weten? I got you! Houd onze blog pagina in de gaten, later deze maand volgt er een uitgebreide blog over alles wat je met je fanny kan doen, of laten doen indien het een grote schoonmaak week heeft.

Voor nu was dit wel ruim genoeg chaos, mood-swings en menstruatie-klets. Als jullie mij willen excuseren ga ik bedenken welke chocoladereep ik vanavond ga slachten terwijl ik voor de 500^e keer Pretty Woman op zet, sluit ik de avond af met een vurige discussie met mijn partner (over waarom ze mij zo liefdevol aankijkt terwijl ik aan het eten ben; ‘vind je mij dik? Ja he! Zo kijk je! Mag je ook gewoon zeggen hoor) en val ik na een intens hete wippartij liefdevol in haar armen in slaap.

Tot de volgende!

Liefs, Bo